Skip to main content

Luc Ceuppens (64) verhuisde 18 jaar geleden naar Bolivië in Zuid-Amerika. Al van kinds af aan had hij de reismicrobe te pakken en een groot stuk van de wereld ontdekt, behalve Zuid-Amerika. “Ik spaarde het continent op voor later en toen ik uiteindelijk een groot stuk van dat werelddeel had bewonderd, besloot ik te verhuizen”, vertelt Luc enthousiast.

Toen Luc besloot om naar Bolivië te verhuizen, dacht hij na over hoe hij daar geld zou verdienen. “Ik kwam toevallig terecht bij een Nederlander die daar een restaurant had. Het klikte tussen ons en hij vroeg me of ik voor hem kwam koken. Na een jaar wou ik verder reizen, maar die man overtuigde mij om toch in La Paz te blijven en samen een zaak op te richten. Uiteindelijk hebben we een viertal restaurants geopend.”

Ondernemer in hart en nieren
Er is geen gebrek aan gedrevenheid en ambitie bij Luc. Op een bepaald moment was hij eigenaar van een zevental restaurants die populair waren bij toeristen. Zo kwamen reisorganisaties als Joker regelmatig eten met een reisgroep.

“Het is gemakkelijker om in Bolivië een restaurant te openen dan in België. Hier moet je eerst de juiste diploma’s behalen voor je in de keuken mag staan. Dat wil niet zeggen dat er daar geen regelgeving is. De voedselinspectie komt daar ook langs, maar ze kijken eerder naar wat je presteert dan naar welk diploma je hebt. Al mijn restaurants stonden in de top twintig van La Paz. Ik denk dat ik mag zeggen dat ik goed bezig was”, lacht Luc trots.

52 uur onderweg
Op 11 november 2019, aan het begin van de pandemie, ontving Luc het bericht dat zijn vader overleden was. “Ik kreeg het bericht via mail, maar ik had het maar enkele uren later gelezen door het tijdsverschil en de stroeve internetconnectie. Op dat moment was er ook een staatsgreep aan de gang, dus er waren geen vluchten naar huis. Uiteindelijk ben ik 52 uur onderweg geweest.”

Uiteindelijk keerde Luc kort na de begrafenis terug naar Bolivië. “Ik huurde daar een nieuw pand, want ik wou een nieuw restaurant opendoen. Het plan was om op 1 april 2020 te zullen opengaan, maar corona stak daar een stokje voor. De Lockdown in Bolivië was dan ook veel strikter dan in België. Je moest verplicht binnenblijven. Dat betekende dat je zelfs geen wandeling mocht maken op straat en dat je maar één keer per week naar de supermarkt kon gaan.”

Advertentie

Schrijven als herinnering
Tijdens de strenge lockdown begon Luc herinneringen op te schrijven over zijn vader. Zo ontstond ook het verhaal over zijn vader Swa ‘Fakke’ Ceuppens die hij omschrijft als zijn beste vriend. Vooral samen voetballen was hun ding. “Ik heb het geluk gehad om 18 jaar lang met mijn vader in dezelfde ploeg te kunnen voetballen in Niel. Ik bracht meer tijd met mijn vader door dan met om het even wie. Hij was mijn beste vriend.”

Het boek ‘Fakke Boske, de knikkerende spits’ is niet alleen een eerbetoon aan zijn vader, maar ook een boek dat aanleunt tegen de achtergrond van een land in burgeroorlog. Het schrijfproces hielp Luc om het plotse overlijden van zijn vader een plaats te geven.

Schrijven is steeds een passie geweest van Luc. “In de lagere school was ik de jongen die alle opstellen schreef in ruil voor wiskunde antwoorden”, zegt hij lachend. Uiteindelijk begon Luc in Bolivië met het schrijven van boeken. “Ik heb al mijn boeken in Zuid-Amerika geschreven, behalve mijn eerste boek. Ik leg mijn focus voornamelijk op korte verhalen, omdat ik ervan hou om iets in één zin te beschrijven.”

Pandemie 
Door Covid-19 moest Luc alles wat hij op 18 jaar tijd had opgebouwd noodgedwongen opdoeken. “In Bolivië bestaat geen werkloosheidsuitkering. Ik moest zowel mijn personeel als huishuur blijven doorbetalen en kreeg geen financiële steun van de overheid. Uiteindelijk besloot ik om terug te keren naar België en vanaf nul te beginnen. Gelukkig nam een bevriende Engelse zakenman de restaurants over waardoor ik schuldenvrij ben.”

Op dit moment blijft Luc nog even in Niel wonen. Toch heeft hij de reismicrobe nog steeds te pakken. “Als je zolang weggeweest bent, dan kan je niet op één plek blijven. Ik weet nog niet wanneer ik zal teruggaan, want de huidige situatie is daar nog te onstabiel, maar dat ik ooit terugga, staat vast”, sluit Luc af.

Het boek ‘Fakke Boske, de knikkerende spits’ telt 88 pagina’s en kost 16 euro. Het is te koop in de cafetaria van de sporthal in Niel en Aartselaar. Je kan het boek ook bestellen via de website van Luc waar je een relaas vindt van zijn leven in Bolivië.

https://thespittingllamatales.weebly.com

 

 

Advertentie